Van dagboek tot boek: Stijn Fens onthult de magie van het conclaaf

De magie van de pausverkiezing

133 oude mannen trekken zich terug in een eeuwenoude kapel en mogen er pas uit als ze een paus kiezen. Hun enige communicatiemiddel is een schoorsteen. "Het ging heel snel en ik kan het met niets vergelijken. Het is Conclave, maar dan in het echt. De witte rook en de sfeer in de stad. Opeens staan Rome en het Vaticaan overal in het middelpunt van de belangstelling", vertelt Fens aan De Ochtend.

Goedaardige massahysterie

Toen de schoorsteen uiteindelijk witte rook spuwde, sloeg de mysterie van het conclaaf om in euforie. "Het begint allemaal met één kreet. Eén iemand ziet witte rook en dan gaat er een golf van goedaardige massahysterie door het plein. Het was heel indrukwekkend."

De sfeer heeft Fens weten te vatten in zijn boek Onder kardinalen. Eigenlijk schreef hij het voor zichzelf, om zijn dagboek te kunnen vereeuwigen. Maar door het boek uit te geven, kunnen lezers de magie van het conclaaf zelf óók beleven, zoals Fens dat als klein jongetje al meemaakte: "Ik stond in 1978 op het Sint-Pietersplein toen Paus Johannes Paulus II werd gekozen. Hij was slechts een klein poppetje op balkon, maar de bliksem is toen overgeslagen. Ik zei tegen mijn vader: later wil ik verslag doen van de pausverkiezing, voor de krant, radio of televisie."

Paus Leo XIV

Enige tijd na de verkiezing is de storm in het Vaticaan gaan liggen. "In tegenstelling tot zijn voorganger, Paus Franciscus, is Paus Leo XIV opvallend onopvallend. Maar daarmee blijft hij eigenlijk dicht bij zichzelf." Fens vertelt dat Paus Leo XIV een rustige man is, hij leest zich goed in en voegt zich wat meer in de tradities van het Vaticaan.

"In bijna elke toespraak heeft hij het wel over Oekraïne of Gaza. Hij zegt stevige dingen, maar is niet zo'n taalvirtuoos als Franciscus. Het woord genocide heeft hij bijvoorbeeld nog niet in de mond genomen."

Wil je meer weten over Paus Leo XIV en het Vaticaan? Luister dan hier naar de podcast Pauscast.