Componist Anne-Maartje Lemereis en filmjournalist Noa Johannes ontleden iconische filmmuziek

Wat maakt een soundtrack effectief? Hoe schrijf je een goede filmscore? En op welke manieren zijn beeld en klank met elkaar verbonden? In de komende weken pogen componist (der Nederlanden) Anne-Maartje Lemereis en filmjournalist Noa Johannes de antwoorden te vinden op dergelijke vragen, in hun nieuwe podcast Soundtrek.

Gezamenlijk gaan ze op onderzoek uit, waarbij in iedere aflevering steeds weer andere muziek centraal staat. Van dat ene razend populaire nummer uit Amélie (2001), tot de bijzondere muziek van componist Elena Kats-Chernin in stopmotionfilm Memoir of a Snail (2024); van alles komt voorbij.

"Het idee is om vanuit ieders expertise het onderwerp aan te vliegen", vertelt Lemereis. "Dus Noa als filmexpert en ik als componist. Samen bespreken we soundtracks, verschillende componisten of andere fenomenen uit de filmmuziekwereld, waarbij ik ook regelmatig achter de vleugel kruip om de muziek die voorbijkomt live te spelen."

"Veel van de gekozen onderwerpen komen voort uit onze eigen fascinaties", vertelt Johannes. "Zo gaat een van de eerste afleveringen over de iconische muziek van John Williams in Jaws (1975), de filmklassieker die dit jaar vijftig jaar bestaat. Daarbij gaat het natuurlijk over die twee bekende, onheilspellende noten, maar we proberen ook verder te kijken, en te ontdekken wat die muziek nog meer zo bijzonder maakt."

Lemereis: "Zelfs op de rustigere momenten in die film, waarbij je mooie akkoorden hoort, ligt er bijvoorbeeld toch nog altijd één donkere toon onder, waardoor je in de muziek ook op die momenten voelt dat er iets in de lucht hangt."

In een andere aflevering bespreken Johannes en Lemereis het werk van Nicholas Britell, de Amerikaanse componist die de muziek maakte voor series als Andor en Succession, en filmscores schreef voor onder andere Moonlight en If Beale Street Could Talk.

"Ik had eerst best wat vooroordelen over hem", bekent Lemereis. "Omdat Britell in zijn muziek vrij nadrukkelijk leent van andere componisten. Het themanummer in Succession bijvoorbeeld, dat is – los van wat kleine aanpassingen in ritme en twee toegevoegde noten – eigenlijk gewoon precies hetzelfde als een stuk van Beethoven. Die had daar best wat meer credits voor mogen krijgen."

"Maar tegelijkertijd maakte Brittel ook de belachelijk mooie track Agape voor If Beale Street Could Talk, wat een van Noa’s favorieten is. Voor de podcast ben ik dat nummer op haar verzoek gaan uitpluizen om er samen met haar achter te komen wat het precies is dat haar zo raakt in die muziek."

"Dat nummer maakt zoveel emoties los in mij", vertelt Johannes. "Het was echt fascinerend om te horen hoe een begaafd pianist als Anne-Maartje die muziek ontleedt, analyseert en van achtergrond voorziet. Wat dan hopelijk ook weer leerzaam is voor de podcastluisteraar. We willen luisteraars inspireren om anders te kijken én luisteren naar films."

Bron: vprogids.nl