Gouden Opnamen

Luciano Pavarotti – Koning van de hoge C

foto: ANP

Klassiek
Luciano Pavarotti – Koning van de hoge C

Elke week selecteert Podium legendarische Gouden Opnamen die je gehoord móet hebben. Centraal staan grote maestro's, absolute topmusici en cd's die gelden als referentiemateriaal. Van opnames uit lang vervlogen tijden tot de muziek van nu. Deze week herdenken we de tenor die bekend stond als de koning van de hoge C: Luciano Pavarotti.

Wie: Luciano Pavarotti, geboren 12 oktober 1935 (Modena, Italië) en overleden 6 september 2007 (Modena, Italië)

Wat: Italiaans tenor, bekend om zijn heldere toon. Hij werd vaak aangeduid als de tenor met de mooiste stem ter wereld.

Waar: Luciano Pavarotti werd geboren in Modena, zong gedurende zijn carrière in de grote operahuizen en concertzalen ter wereld. Én in vele voetbalstadions. En hij werkte niet alleen met topdirigenten en topzangers. Hij werkte ook met popzangers, onder wie Bono en de Spice Girls.

Weetje: Hij werd geboren in de Italiaanse plaats Modena. In hetzelfde jaar werd ook sopraan Mirella Freni geboren. De beide moeders werkten in de plaatselijke sigarenfabriek en de twee werden bij dezelfde voedster onderbracht, van wie zij allebei de borst kregen. Velen vroegen zich af of er een geheim ingrediënt in de moedermelk heeft gezeten. Een geheim ingrediënt dat ervoor zorgde dat beide stemmen goddelijk klonken.

Maandag 6 oktober

Gaetano Donizetti
La Fille du Regiment – “Ah mes amis – Le camarade est amoureux – Pour mon âme”
Luciano Pavarotti [tenor] & (Eric Garret [bariton])
Choir & Orchestra of the Royal Opera House Covent Garden o.l.v. Richard Bonynge
Decca / 425 5292
Opnamejaar: 1968

Luciano Pavarotti had de bijnaam 'Koning van de hoge C'. Die kreeg hij na zijn optreden in de Metropolitan Opera in New York in 1973. In opera La Fille du Régiment van Gaetano Donizetti zit de aria "Ah Mes amis, quel jour de fête", die bekend staat als de Mount Everest voor tenoren. De aria bevat 3 hoge C's binnen 1 minuut.

Elke keer dat Pavarotti de noot moet zingen is het raak. En bij de laatste (helemaal aan het einde van de aria) haalt hij diep adem en laat de hoogste noot veel langer klinken dan voorgeschreven in de partituur. De beklimming van de Mount Everest is gelukt: hij geniet van de hoge top met prachtig uitzicht.

Pavarotti nam de opera een paar jaar eerder al op met het orkest en koor van de Royal Opera in Covent Garden onder leiding van Richard Bonynge. En ook in deze opname schittert de hoge C aan alle kanten.

Dinsdag 7 oktober

Vincenzo Bellini
La Sonnambula, "Prendi, l'anel ti dono... Ah! vorrei trovar parole"
Luciano Pavarotti [tenor, Elvino] & Joan Sutherland [sopraan, Amina]
National Philharmonic Orchestra;London Opera Chorus o.l.v. Richard Bonynge
Decca 417 424-2
Opnamejaar: 1980

Luciano Pavarotti en Dame Joan Sutherland: een iconisch operaduo. De twee uitzonderlijke stemmen passen heel goed bij elkaar. De heldere, krachtige stem van Pavarotti past goed bij het rijke stemgeluid van Sutherland. De twee stonden vaak samen op het podium. Hun optredens waren onvergetelijk en door de vele opnamen die van de twee samen zijn gemaakt, kunnen we nog steeds van hun prachtige stemmen genieten.

Woensdag 8 oktober

Giuseppe Verdi
Attila - Io la vidi
Luciano Pavarotti [tenor] & Antonio Savastano [tenor]
Orchestra del Teatro alla Scala o.l.v. Claudio Abbado
Warner Classics / 2564646538
Opnamejaar: 1978

Eind jaren ’70 nam Luciano Pavarotti met het Orkest van La Scala in Milaan een aantal onbekende aria’s van Giuseppe Verdi op. Op het album is een aantal onbekende of niet in opera verwerkte aria’s van Verdi te horen. Onder meer deze Lyrische Scene. Het was een oefening van Verdi, die zijn debuut in het operahuis nog moest maken. Je hoort in deze studie al dat Verdi een geknipt operacomponist is. Hij maakt lange lijnen en houdt rekening met de mogelijkheden van de menselijke stem. De aria’s op dit album worden gepassioneerd uitgevoerd door Luciano Pavarotti en het orkest van La Scala in Milaan onder leiding van Claudio Abbado.

Donderdag 9 oktober

Giuseppe Verdi
Attila - Io la vidi
Luciano Pavarotti [tenor] & Antonio Savastano [tenor]
Orchestra del Teatro alla Scala o.l.v. Claudio Abbado
Warner Classics / 2564646538
Opnamejaar: 1978

Eind jaren ’70 nam Luciano Pavarotti met het Orkest van La Scala in Milaan een aantal onbekende aria’s van Giuseppe Verdi op. Op het album is een aantal onbekende of niet in opera verwerkte aria’s van Verdi te horen. Onder meer deze Lyrische Scene. Het was een oefening van Verdi, die zijn debuut in het operahuis nog moest maken. Je hoort in deze studie al dat Verdi een geknipt operacomponist is. Hij maakt lange lijnen en houdt rekening met de mogelijkheden van de menselijke stem. De aria’s op dit album worden gepassioneerd uitgevoerd door Luciano Pavarotti en het orkest van La Scala in Milaan onder leiding van Claudio Abbado.

Vrijdag 10 oktober

Giacomo Puccini
La bohème – Akte I – duet “O soave fanciulla”
Luciano Pavarotti [Rodolfo, tenor] & Mirella Freni [Mimì, sopraan]
Berliner Philharmoniker o.l.v. Herbert von Karajan
Decca / 4210 492
Opnamejaar: 1973

Een veelgenoemde opname is de opname van La Bohème. Pavarotti zingt de rol van Rodolfo en zijn dorpsgenoot Mirella Freni zingt Mimì. Het liefdesduet O soave fanciulla wordt door hen gezongen.
(Of de koude handjes aria “Che gelida manina” uit La Bohème: Rodolfo ontmoet Mimì en het is liefde op het eerste gezicht. Rodolfo voelt dat de handen van Mimì zou koud zijn. Aan het einde van de opera, als Mimì bijna sterft, herinnert zij zich dit moment en zingt het nogmaals.)

Wat is de favoriete opname van Luciano Pavarotti volgens de NPO Klassiek luisteraar? Dat was wel duidelijk. Nessun Dorma uit de opera Turandot van Giacomo Puccini. De aria is te horen aan het begin van de derde akte. De onbekende prins Calaf moet drie raadsels oplossen voordat hij met prinses Turandot mag trouwen. In de aria zingt Calaf dat hij zal zegevieren en de prinses voor zich zal winnen.

Nessun dorma zou je het lijflied van Pavarotti kunnen noemen. Hij zong de rol van Calaf al sinds de jaren ’60. Maar in 1990 bereikte hij er het grote publiek mee. Hij zong het bij de aanvang van het Wereldkampioenschap voetbal. Hij verwierf er een posterstatus mee. Later zong hij de aria nogmaals bij een sportevenement: de Olympische winterspelen in 2006. Dat was zijn laatste optreden.

Ster advertentie