Sopraan Roberta Alexander overleden (1949-2025)

Oeuvreprijs

In Den Haag rondde ze haar conservatoriumopleiding af en sindsdien nam ze een niet meer weg te denken rol in het opera- en concertleven in; in Nederland én op de internationale wereldpodia, onder meer bij de Metropolitan Opera in New York. Ze was een veelgevraagd solist die ook bij het brede publiek bekend raakte, door haar televisieoptredens, zoals in de muziekquiz Harde Noten. In 2020 kreeg Alexander de Edison Klassiek Oeuvreprijs.

Roberta Alexander stond nog midden in haar muzikale leven. Ze was als docent verbonden aan het Conservatorium van Amsterdam. In februari dit jaar was ze nog te horen in Elektra bij de Staatsoper Berlin. In januari en februari zou ze nog bij de opera in Lyon de rol van La Bayaleuse in Charpentiers Louise zingen. Vanuit alle hoeken uit de muziekwereld en daarbuiten reageren mensen geschokt op haar overlijden.

De Opera Studio

In 1975 debuteerde ze bij De Nederlandse Operastichting in La cambiale di matrimonio van Rossini. Een jaar later zong ze in de kameropera Il Campanello van Donizetti bij de Opera Studio. Basbariton Joep Bröcheler was toen haar tegenspeler en hij herinnert zich haar als “een hele lieve collega die verschrikkelijk mooi kon zingen. Ze zat dan wel in de Opera Studio, maar in de praktijk was zij al veel verder."

De Nederlandse Operastichting

Alexander zong tussen 1975 en 1985 in 26 producties bij De Nederlandse Operastichting; onder meer in Peter Schat’s ‘circusopera’ Houdini (seizoen ‘80-‘81’). Later zong ze de rol van Violetta in Verdi’s La Traviata (seizoen ‘83-’84). Die rol zong ze voor het eerst. "Ze was er begrijpelijkerwijs ook wat nerveus over", schrijft Neil Rosenshein die bij de productie betrokken was, maar "ze was een stralende en beeldschone La Traviata". In datzelfde seizoen maakte ze indruk in haar rol van Fiordiligi in Mozarts Cosi fan Tutte. Weer een seizoen later zong ze in Don Giovanni (seizoen ’84-85).

Wereldpodia

Die wereldpodia volgden snel. Haar Amerikaanse debuut was in 1980 in de Grand Opera in Houston als Pamina in Die Zauberflöte. In 1981 zong ze in Santa Fe (New Mexico) de titelrol in Daphne van Richard Strauss. Daarna volgden haar debuten in de New Yorkse Metropolitan Opera in 1983 (Zerlina, Don Giovanni) en in het Londense Royal Opera House in 1984 (Mimi, La bohème). In 1989 volgde de titelrol van Jenůfa bij het operafestival van Glyndebourne.

Roberta Alexander zong ook in de wereldpremière van de opera Der Kaiser von Atlantis van Viktor Ullmann, waarin ze de rol van Bubikopf vertolkte.

Onbekender werk

Naast heel bekende opera's en liederen waarin Roberta Alexander zong, zijn er ook mooie opnamen van onontdekte pareltjes die door Roberta Alexander en haar collega's aan het licht gebracht werden. Op 12 december 2020 had Hein van Eekert in de podcast In de schaduw van de opera een gesprek met de sopraan, waarbij diverse fragmenten uit haar rijk geschakeerde platenreeks langskwamen.

Podium Witteman

In 2015 was Roberta Alexander te gast in de uitzending van Podium Witteman, waarin ze muziek van haar keuze liet horen én zelf optrad.

Uit het concertarchief

Roberta Alexander was een graag geziene gast op de Nederlandse concertpodia. We hebben een aantal van haar live-opnames uitgelicht:

• Een optreden van 10 maart 1994 met het Koninklijk Concertgebouworkest in muziek van John Adams onder leiding van de componist zelf
• De ZaterdagMatinee van 24 september 1994 met liederen van Ives
• De Vier Letzte Lieder van Richard Strauss, een opname van 1982