Wat doet muziek met je brein? Neurobioloog Brankele Frank legt het uit

Frank vertelt hoe muziek al vroeg een rol speelde in haar leven: "Als kind kon ik vaak niet slapen. Dan vroeg ik aan mijn moeder: wil je piano spelen? En terwijl zij een nocturne van Chopin of een wiegelied van Brahms speelde, viel ik rustig in slaap."

Maar is klassieke muziek écht ontspannend? Of werkte dat alleen omdat haar moeder toevallig pianist was?

Wat zegt de neurobiologie?

Uit de neurobiologie blijkt dat muziek wel degelijk positieve effecten heeft op je mentale gezondheid, legt Brankele uit. Luisteren naar klassieke muziek verlaagt het stresshormoon cortisol. Je parasympathisch zenuwstelsel - verantwoordelijk voor rust en herstel - wordt geactiveerd. Dat zorgt ervoor dat je hartslag en bloeddruk dalen en je ademhaling rustiger wordt. Ook wordt de amygdala, het deel van je brein dat betrokken is bij angst en boosheid, minder actief. Tegelijkertijd komt er meer dopamine vrij: het stofje dat zorgt voor motivatie en een gevoel van beloning.

'Muziek die jij mooi vindt, is altijd goed voor je mentale gesteldheid'

Is dit effect dan alleen weggelegd voor liefhebbers van klassiek? Nee, zegt Frank. "Muziek die jij mooi vindt, is altijd goed voor je mentale gesteldheid. Wat je brein kalmeert of juist activeert, hangt af van de muziek én van jouw ervaring ermee."

Popmuziek, techno of reggaeton bevatten vaak stevige beats die juist de motorische gebieden in je brein prikkelen en je actiever maken. Klassieke muziek, met z’n langzame ritmes en subtiele spanningsopbouw, heeft een andere werking. Het stimuleert andere delen van het brein, die juist rust en verwerking mogelijk maken. Frank: "Dus ja, ook als je moeder geen pianist is, helpt klassieke muziek je zeker om te ontspannen. Nocturnes van Chopin, Brahms’ cellosonates of de Peer Gynt Suites van Grieg doen nog al wonderen."