Nieuwe film Digna Sinke is mix van genres en verhalen: 'een film die je zelf moet ontdekken'

Een unieke combinatie van documentaire en fictie

Hemelsleutel is een docudrama, ontstaan uit Sinke's aanvankelijke poging om een documentaire te maken over het havengebied en de energietransitie. Nadat dit werd afgewezen, besloot ze het onderwerp om te zetten in een speelfilm, die uiteindelijk ook werd afgewezen. "Toen besloot ze beide projecten met elkaar te verbinden", legt Zagt uit. "Het resultaat is een puzzel van documentaire en fictie, waarin veel gebeurt zonder dat alles wordt uitgelegd. Het is een film die je zelf moet ontdekken."

Zagt benadrukt dat de film complex is en niet alles op een presenteerblaadje biedt. "Er is een hoofdpersoon, een fotografe genaamd Lea, die sporadisch in beeld komt. De regisseur spreekt zelf het commentaar in en zegt over deze vrouw: 'Ze is oud genoeg om een verleden te hebben'". Dit mysterie rond het personage Lea maakt de film zowel intrigerend als moeilijk te doorgronden.

De energietransitie als achtergrond

Hoewel de film oorspronkelijk een documentaire zou zijn over de energietransitie, draait het verhaal ook om de persoonlijke geschiedenis van de fotograaf. "Je ziet haar aan het werk, en er zijn opnames gemaakt die zogenaamd door Lea zelf zijn gemaakt", legt Zagt uit. "Maar we begrijpen al snel dat deze beelden van de regisseur zelf zijn. Dit vermengt het documentaire- en speelfilmgenre en creëert een hybride film die veel meer is dan een gewoon verslag over de energietransitie."

"Op een gegeven moment ontdekt de fotografe een lijk" zegt Zagt. "Is er een moord? Dat is maar één van de vele vragen die de film opwerpt. Maar ik ga de oplossing niet geven, omdat ik die zelf ook niet weet. En dat is wat de film krachtig maakt. Je hoeft niet altijd alles te begrijpen of opgelost te krijgen, het gaat om de ervaring van de film."

Hemelsleutel: een symbool voor overleven

De titel van de film, Hemelsleutel, heeft meerdere betekenissen. In de film staat het voor het hoogste shot dat de fotografe wil maken van het havengebied, haar ‘sleutel tot de hemel’. Zagt legt uit dat Hemelsleutel ook een plant is die de winter doorstaat: "Het is een vetplantje, dat ondanks moeilijke omstandigheden overleeft. En ik heb er sinds kort tien in mijn tuin staan, geïnspireerd door de film."

Zagt ziet de film ook als een metafoor voor overleven. "Die vrouw in de film moet overleven in een onvoorspelbare wereld, en dat geldt voor de filmregisseur zelf, vooral in Nederland, waar het voor regisseurs als Digna Sinke moeilijk is om altijd de juiste subsidies te krijgen", zegt Zagt. "In die zin is Sinke zelf ook een soort vetplantje. Ze overleeft de moeilijke omstandigheden in de filmindustrie."