Lynn Harrell – alleskunner op de cello
- Klassiek
- Lynn Harrell – alleskunner op de cello
Elke week selecteert Podium legendarische Gouden Opnamen die je gehoord móet hebben. Centraal staan grote maestro's, absolute topmusici en cd's die gelden als referentiemateriaal. Van opnames uit lang vervlogen tijden tot de muziek van nu. Deze week duiken we in het grote oeuvre van cellist Lynn Harrell – hij overleed precies vijf jaar geleden.
Wie: Lynn Harrell, geboren 30 januari 1944 (New York City, Verenigde Saten) en overleden 27 april 2020 (Santa Monica, Verenigde Saten)
Wat: Cellist en pedagoog
Waar: Had een wereldwijde carrière en doceerde aan de Royal Academy of Music
Weetje: Harrell bespeelde jarenlang een Stradivarius-cello uit 1673 die eerder toebehoorde aan Jacqueline du Pré
Maandag 28 april 2025
Sergej Rachmaninov
Sonate voor cello en piano, op.19 in g kl.t. - deel II, "Allegro scherzando" + deel III, "Andante"
Lynn Harrell [cello]
Vladimir Ashkenazy [piano]
Decca / 4143 402
Harrell soleerde bij de beste orkesten wereldwijd, en ontwikkelde sterke banden met een paar van de grootste musici van zijn tijd. Een vaste kamermuziekpartner vond hij in meesterpianist Vladimir Ashkenazy, met wie Harrell in 1984 deze Rachmaninov-plaat opnam. Opvallend is niet alleen de perfecte balans tussen de beide musici, maar vooral ook het warme, rijke cellogeluid waar Harrell zo om geroemd werd.
Maandag 28 april 2025
Dinsdag 29 april 2025
Pjotr Iljitsj Tsjaikovski
Pianotrio, op.50 in a kl.t. - deel I, "Pezzo elegiaco (Moderato assai - Allegro giusto)"
Vladimir Ashkenazy [piano]
Itzhak Perlman [viool]
Lynn Harrell [cello]
EMI / CDC 7479882
Samen met meesterpianist Vladimir Ashkenazy en topviolist Itzhak Perlman vormde Lynn Harrell een bekroond pianotrio. Hun opnamen werden meermaals beloond met een Grammy Award, waaronder deze uit 1980, met het intense Pianotrio van Tsjaikovski. Al meteen in de openingsmaten hoor je die karakteristieke, indringende toon die Harrell uit zijn cello wist te toveren.
Harrell soleerde bij de beste orkesten wereldwijd, en ontwikkelde sterke banden met een paar van de grootste musici van zijn tijd. Een vaste kamermuziekpartner vond hij in meesterpianist Vladimir Ashkenazy, met wie Harrell in 1984 deze Rachmaninov-plaat opnam. Opvallend is niet alleen de perfecte balans tussen de beide musici, maar vooral ook het warme, rijke cellogeluid waar Harrell zo om geroemd werd.
