Maureen Forrester kroop in de huid van stripfiguur Bianca Castafiore

Maureen Forrester werd geboren in de Canadese stad Montreal. Het gezin waarin zij opgroeide was niet rijk. Daarom stopte zij op haar dertiende met school en werkte daarna als telefoniste om geld binnen te brengen voor het hele gezin. Ze droomde als kind van een carrière als basketballer, maar het liep anders. Haar moeder zong in een kerkkoor en nam haar mee naar de koorrepetities. Daar kwam haar liefde voor zang naar voren. Haar moeder vertelde dat de kleine Maureen in de box al melodietjes neuriede. Toen haar broer na de oorlog terugkwam, nam ze op aandringen van hem toch maar zanglessen. En dat pakte goed uit. Vanaf 1953 was zij op de concertpodia te vinden. Haar affiniteit met Gustav Mahler was groot. Ze nam veel van zijn werken op – en sommige werken meerdere malen. Dat geldt ook voor Das Lied von der Erde. Ze nam het in 1959 op met The Chicago Symphony Orchestra onder leiding van Fritz Reiner. Je hoort in deze opname dat zij haar stem aanpast aan de duisternis van het werk. Het lijkt wel of zij haar stem verzwaard, waardoor de zorgen van de wereld in haar stem doorklinken.

Johannes Brahms
Ernste Gesänge (4), op.121 - nr.3, "O Tod, wie bitter bist du" + nr.4, "Wenn ich mit Menschenzungen"
Maureen Forrester [alt] & John Newmark [piano]
CBC / PSCD 2017
Opnamejaar: 1968

Vanaf het begin van haar carrière was emotionele gevoeligheid één van de kenmerken van de stem van Maureen Forrester. Haar intonatie was betrouwbaar en haar vakmanschap verfijnd. De klank was helder en krachtig als een trompet met een duidelijke dictie. Ze voelde zich op haar gemak in liederen, bijvoorbeeld van Johannes Brahms. Ze past de klankkleur van haar stem aan aan de tekst die zij zong: de ene keer krachtig en donker, dan weer licht en zacht.

Gustav Mahler
Symfonie nr.3 in d kl.t. - deel IV, "Sehr langsam. Misterioso. Durchaus ppp, "O Mensch, gib acht" + deel V, "Lustig im Tempo und keck im Ausdruck, "Es sungen drei Engel einen süssen Gesang"
Maureen Forrester [alt]
Koninklijk Concertgebouworkest + Vrouwen uit het Groot Omroepkoor + Jongenskoor van de St. Willibrordskerk Amsterdam
Philips / 4201 132

In 1957 was Maureen Forrester voor het eerst als solist te horen bij het Concertgebouworkest. Zij zong toen de 3e symfonie van Gustav Mahler onder leiding van Eduard van Beinum. In 1966 zong zij weer de altpartij in Derde Symfonie van Mahler – ditmaal onder leiding van de nog jonge Bernard Haitink. Maureen Forrester laat in O Mensch, gib acht een prachtige warme stem klinken. Haar dictie is perfect en ook het kinderkoor in het vijfde deel is perfect verstaanbaar. Het orkest klinkt fris en levendig onder leiding van Haitink.

Gustav Mahler
Lieder eines fahrenden Gesellen - nr.3, "Ich hab' ein glühend Messer" + nr.4, "Die zwei blauen Augen"
Maureen Forrester [alt]
Boston Symphony Orchestra o.l.v. Charles Munch
RCA Records / 88697899792

Forrester werd geboren in het Franse deel van Montreal en groeide daar ook op. Ze wordt gezien als één van de grote klassieke zangers uit Canada. Ze zette zich ook in voor muziek van Canadese componisten. Ze was voorzitter van de Canada Council for the Arts. In 1990 werd ze opgenomen in de Candadian Music Hall of Fame. Behalve pianist Glenn Gould is zij de enige klassiek musicus in die lijst.

Voor deze opname werkte Forrester samen met The Boston Symphony Orchestra onder leiding van Charles Munch en die werd omschreven als intensief en gepassioneerd. In 1958 namen zij de Kindertotenlieder op en twee jaar later Lieder eines fahrenden Gesellen. In de liederen laat zij steeds een ander karakter horen. In het lied Ich hab’ ein glühend Messer is haar stem vurig en geagiteerd. Het lied Die zwei blauen Augen is verlangend gezongen en er klinkt droefheid door in haar stem.

Georg Friedrich Händel
Giulio Cesare in Egitto HWV.17 - Akte III - aria, "Piangerò la sorte mia"
Maureen Forrester [alt]
Orchester der Wiener Staatsoper o.l.v. Robert Zeller
CBC / PSCD2002

Maureen Forrester zei in een interview: "Misschien word ik – als ik gestorven ben – alleen nog maar herinnerd omdat ik veel Mahler heb gezongen met een groot aantal fenomenale dirigenten." Maar zij zong nog veel meer. Giulio Cesare in Egitto van Georg Friedrich Händel bijvoorbeeld. Met dit werk maakte Maureen Forrester haar Amerikaanse debuut in een volledig geënsceneerde opera. Dat was in 1966. Daarna werd Maureen Forrester wereldwijd gevraagd te zingen in allerlei operaproducties. Zo zong zij in Pique Dame van Tsjaikovski, Boris Godoenov van Modest Moessorgski, Orpheus ed Euridice van Christoph Willibald Gluck.